Dag 4 – 31 maart Van Springfield (Illinois) naar St. Louis (Missouri)

Of het niets is, rijden we vanmorgen weer 25 kilometer terug naar het Noorden van de stad Springfield om daar de garage van Bill Shea te bekijken.  Bill hanteert zondagsluiting, dus bekijken we de wonderlijke santekraam van benzinepompen, auto’s, uithangborden en dergelijke vanachter het hek.
Edit Mei 2016: De eigenaar is overleden. Het geheel schijnt nu dicht te zijn. 

In het centrum van Springfield bezoeken we het huis van Abraham Lincoln, waar hij ooit 17 jaar lang woonde met vrouw en zonen. Samen met andere houten huizen in de straten eromheen geeft het een indruk hoe het er rond 1860 uitgezien moet hebben. 

Huis Abraham LIncoln

We volgen daarna zo goed mogelijk route 66 de stad uit maar missen helaas de Cozy Drive Inn. Via een stukje Interstate 55 komen we tenslotte weer bij de camping uit.

Route 66 blijkt hier twee tracés te hebben gehad: een van 1926 tot 1930 over wat nu Hihgway 4 is en een latere tot 1977, vlak langs Interstate 55. We besluiten tot het oude tracé. 

Dat voert ons eerst langs een ‘covered bridge’ bij Glenarm, waarna we doorrijden naar Auburn. Daar is deze zondag Becky’s Barn open, ook al weer zo’n wonderlijke uitdragerij van rommelmarktspulletjes en Route66 memories. We kijken ons ogen uit. Becky vertelt graag over de oude route, zo blijkt. Vlakbij ligt nog een stuk klinkerweg, zoals dat tachtig jaar geleden is aangelegd.  

 

De route voert ons hierna door het boerenland van Illinois. Op school leerden we ooit dat dit ‘de graanschuur van Amerika’ was. Ondanks dat op de akkers nu alleen de stoppels van de vorige oogst staan, kun je je er iets bij voorstellen. We zien enorme, uitgestrekte velden met hier en daar een boerderij en karakteristieke graansilo’s. Wat moet het een eindeloze tocht geweest zijn om hier in de 20-er jaren te rijden; nu komen we er nauwelijks andere auto’s tegen.

We hebben tot nog toe aardig weer: het is droog, soms zonnig, soms wat bewolkt. Met een sjaal en een fleecevest is het buiten goed te doen. Wel zien we de stille getuigen van de sneeuwbuien die hier niet zo lang geleden vielen. Springfield had anderhalve meter sneeuw en de restanten liggen hier en daar nog in de bermen.

We stoppen even op het stadsplein van Carlinville en rijden via Gillespie naar Mount Olive, waar ook weer een fraai gerestaureerd benzinestation staat: Soulby’s Service Station.

De volgende stop is Henry’s Ra66it Ranch in Staunton. Ook deze route66-attractie is deze Paaszondag dicht maar aan de buitenkant zien we wel dat Harry een grote verzamelaar is van alles wat met konijnen en Volkswagens te maken heeft.

Het is inmiddels al 4 uur geweest en we ‘smokkelen’ van route66 af en nemen de Interstate naar St. Louis. Daar willen we bij Mitchell de Old Chain of Rocks Bridge bekijken, over de Mississippi. Het bijzondere is dat deze brug een knik in het midden heeft.  Helaas loopt dit niet, zoals we hadden gehoopt. Om bij de oude brug te komen, moet je eerst een brug over het kanaal over. Daarvan  is inmiddels een deel als fietspad in gebruik, waardoor er een autodeel overblijft van 8 feet en onze camper is 10 feet breed!  Deze mededeling krijg je helaas pas als je al vlakbij de brug bent. Het gevolg was dat we een paar honderd meter achteruit terug moesten. Dankzij Jobs stuurmanskunsten is dat voortreffelijk in één strakke lijn gelukt,  maar leuk was het niet.

We staan nu op de camping downtown St. Louis;  niet veel meer dan een parkeerterrein, maar slechts 2 kilometer lopen van de Arch. Vandaag is het voor een bezoek te laat; dat wordt dus morgen.