Dag 6 – 2 april Van Fanning naar Carthege

Onze Lieve Heer heeft vreemde kostgangers. Aan die Rotterdamse uitdrukking hebben we deze dagen al vaak moeten denken. Een flink deel van die kostgangers lijkt zich rond het tracé van de oude Route66 te hebben verzameld. Steeds weer zien we winkeltjes, oude benzinestations, museumpjes en tradingsposts, volgestouwd met allerlei oude spullen en steevast geleid door aardige hippie-achtige figuren. In een mengeling van nostalgie, vrijheidsdrang en eigenzinnigheid proberen zij uit alle macht het verleden van Route66 vast te houden. Dat die glorietijd door de komst van de Interstates al dertig jaar niet meer bestaat, doet daar voor hen niets aan af. Met hun verzameldrift zetten zij zich enthousisast in voor het levend houden van een stukje Amerikaans cultureel erfgoed.

Vandaag is onze eerste ontmoeting met zo’n overlever de baas van de Totem Pole Trading Post  in Rolla. Al ruim tachtig jaar is deze winkel in particulier bezit en daarmee volgens de eigenaar de oudste nog in bedrijf zijnde papa-en-mama tradepost in Missouri. “En misschien wel van de hele route”. We kijken er rond en kopen er een paar Moccasins.

Het landschap hier in Missouri is anders dan in Illinois. We zien veel meer bosschages en bomen en de weg golft op en neer. We komen over een stukje vierbaans route 66, dat in de oorlog speciaal werd aangelegd om Amerikaans oorlogsmateriaal over te vervoeren. Dit om de smalle brug en steile helling bij Devils elbow te omzeilen.

Verderop in de staat rijden we langs groene weiden, waar al heel wat vee  buiten op loopt. We komen langs motels, waarvan een aantal al van oudsher onderdak bood aan reizigers over Route66. 

Vanaf Lebanon smokkelen we weer en nemen zo’n 100 kilometer (foei) de Interstate naar Springfield. Daar brengen we een tijdje zoet in de Bass Pro winkel, een enorme zaak met alles wat met het buitenleven en buitensport te maken heeft. De winkel is aangekleed als een soort natuurgebied, compleet met watervallen, herten en beren.  Een ervaring op zich.

Na Springfield pikken we de route weer op. In Paris Spring hebben we een flinke stop bij het Gay Parita benzinestation. Eigenaar Gary Turner – ook al weer zo’n aardsverzamelaar – vertelt graag over de bezienswaardigheden langs ‘zijn’ route.

En verder slingert de oude weg, met zo nu en dan een benzinepomp of een brug,  zich.

 Ons eindpunt vandaag is Carthege. We hebben inmiddels vanaf de fabriek in Middlebury ruim 800 mijl achter de wielen. Nog zo’n 1700 mijl te gaan tot de pier in Santa Monica!

Volgens onze globale planning hadden we vandaag tot Tulsa in Oklahoma moeten komen; we lopen dus een stukje achter.